Volgens het Vaticaan had IVF nooit mogen bestaan.
Wel, allerliefste Kerk, kijk naar onderstaande foto, en zeg me eens zonder blikken of blozen dat zij dus nooit hadden mogen bestaan. En dat ik de overblijvende embryo’s niet had mogen schenken aan kinderloze echtparen voor wie zij de laatste kans vormden.
Ik noem mezelf nog steeds christelijk, maar het predicaat ‘katholiek’ wil ik deze dagen liever niet meer horen.
Want, liefste Kerk, weet je wat? Fuck off!
euheu, same here!
Mogen zij eigenlijk gedoopt worden?
Blijkbaar wel, zo hypocriet zijn ze dan ook wel weer. Daar heeft trouwens nooit iemand naar gevraagd.
Nora is inderdaad gedoopt. Bovendien is het ziekenhuis waar we gingen voor de hele rimeram een “oerdegelijk oerkatholiek” ziekhuis waar zelfs nog nonnekes rondlopen.
Over reproductieve rechten wordt beter niet beslist door mannen die verondersteld worden van celibatair te blijven, en die volgens hun eigen -eeuwenoude en dus gezaghebbende- literatuur vrouwen dienen te verafschuwen.
IVF heeft echter vele harten gelukkig gemaakt…
Soms heb ik de indruk dat de Katholieke Kerk leven haat. Ga je de literatuur van hun beginjaren na dan lees je dat dit inderdaad klopte… zij keken met blijde verwachting uit naar het Einde der Tijden en het gezegende bestaan in het Hiernamaals. Kinderen maken gaat gepaard met zondige daden en gedachten. Afschaffen dus, ware het niet dat er in de Bijbel staat “gaat heen en vermenigvuldig u”… Die tegenstelling zie je de dag van vandaag nog steeds: ogen gericht op het Hiernamaals, maar je zit nu eenmaal in dat sterfelijke lichaam vast…
Ik heb zelf geen kinderen, zie ze wel graag, maar wil ze liever niet. Wat ik uit vrije keuze kan is voor anderen helaas bittere tegenslag. Mensen gelukkig maken, dat is onze hoofdtaak hier in dit ondermaanse leven !