Keuken

Mijn ma is de beste! Maar dat heb ik u vast al eerder verteld.
Sinds de verbouwingen, en de nieuwe deur tussen woonkamer en keuken, was de keuken niet meer om aan te zien. Het gele behangpapier was al langer verschenen, maar nu waren er rond de deur ook witte stroken, en bovenaan was het gewoon weggetrokken. Tijd voor nieuw behang dus. In het begin van de vakantie had ik met de kinderen al een groot deel van het papier afgedaan, maar toen werd het meer dan dertig graden, en was het te warm voor dat soort werkjes. Daarna waren er Gentse Feesten en hadden we andere dingen te doen, en sindsdien voelde ik me gewoon niet goed genoeg. Intussen weet ik ook wel waarom, maar het feit blijft dat de keuken nu helemaal een verschrikking was, met half afgetrokken papier en wascotekeningen op de witte muur.
En toen kwam mijn ma to the rescue! Ze had al eerder toegestemd om te helpen behangen, ze is daar namelijk heel goed in. Het kernwoord was toen wel ‘helpen’. Maar gisteren is ze dus gewoon al tegen elf uur afgekomen, en hebben we samen het resterende papier afgehaald. Na een smakelijke dagschotel is ze dan effectief beginnen rekenen, papier afsnijden, pappen en behangen. Ik stond erbij en keek ernaar, hielp hier en daar waar ik kon, en ging af en toe gewoon liggen, doodop. Rond zes uur is ze gestopt, en toen was er een muur volledig klaar, deurgat en al, en een strook aan een andere muur.
Ik zit erop te kijken van aan de keukentafel, en geniet: ik vind het nu al prachtig! Hopelijk voel ik me voor deel twee een pak beter, en kan ik meer doen. Maar ma: je bent een schatje!