Kids ID

(Ik krijg het al van de naam alleen al, maar dit terzijde.)

Aangezien we deze zomer naar Frankrijk gaan, moesten onze jongens een eigen identiteitskaart hebben, ofte een KidsID. Dat is niet zo evident, getuige het (hilarische) relaas van anderen. Mijn IDkaart was trouwens ook aan vervanging toe, dus dat kon dan in een moeite door.

Wij dus met ons drietjes deze morgen naar de fotograaf hier in Wondelgem. Dure vogel, zeg: 11 euro voor vier fotootjes (gelukkig wel digitale), dus in totaal 33 euro. Hmpf. De foto van Kobe is niet ideaal, maar hij wilde maar niet stoppen met rare gezichten te trekken, of toch op zijn minst op zijn lippen te bijten of een rare mond op te zetten, iets wat hij eigenlijk nogal vaak doet. Soit, ze zijn bijzonder herkenbaar en best te doen.

Daarna trokken we naar de Zuid: ik kan ook wel hier terecht in Wondelgem, maar daar durven ze wel eens fouten te maken, en wordt alles toch doorgestuurd naar de Zuid zodat het zes weken kan duren. Dan toch liever meteen naar de bron, nee?

Het wachten viel mee: zo’n 20 mensen voor ons, behoorlijk wat loketten open, en de jongens die hand in hand naar de grote fontein gingen kijken. Het aanmaken van de drie kaarten duurde wel wat langer, maar ook nu bleven de jongens voorbeeldig. Opnieuw 23 euro kwijt, trouwens.

Daarna gingen we nog even het shoppingcenter binnen: ik had ze een ijsje of cola beloofd, en dat waren ze niet vergeten natuurlijk. Meteen zijn we ook even de daar aanwezige schoenwinkel binnengewaaid, en een paar schoenen voor Kobe gekocht, en een rollend boekentasje voor hem, waar hij de rest van dag hier thuis heeft mee rondgereden.

In de parking was ik trouwens compleet de weg kwijt, en hebben we bijna een kwartier rondgedoold voor we de juiste gang terugvonden. Rare constructie, die ondergrondse daar, en alweer 5 euro…

Soit, de pasjes zijn aangevraagd, ik heb pasfoto’s van iedereen, en schoenen voor Kobe. Missie geslaagd.