Vorige week was er geen van de drie avonden vrij (ik kan gaan op maandag, dinsdag of donderdag naar keuze: zelfde lesgever, andere locatie), maar gisteren ben ik dus wel opnieuw geweest.
Enfin, vol goeie bedoelingen stond ik net om half acht voor een gesloten deur. Unk? Ik heb even het hele gebouw rondgelopen, aan alle deuren gevoeld, maar helaas. Gelukkig heb ik intussen een smart phone, zodat ik de website kon checken, en jawel, verkeerde locatie, goed bezig.
Stipt acht uur stond ik dan met sportschoenen en losse broek op de ‘dansvloer’, en werkte me stevig in het zweet. Tot mijn grote verbazing ging het een stuk beter dan de vorige keer: ik kon de pasjes beter volgen, en vooral, ik moest niet als een ouwe geit elke vijf minuten staan uithijgen aan de kant. Ik vond het zelfs jammer toen het halfuurtje om was!
Zelfs mijn allerliefste broertje had het gemerkt, en gaf me er een opmerking over. En goed dat dat voelt!
Trouwens: deze morgen ben ik drie keer opnieuw op de weegschaal gaan staan, ik kon het niet geloven: 98,6 kilo. Yay!
Goed bezig!
inderdaad, dat ging ik ook schrijven “goe gezig!” 🙂