Weight Watchers 3

Ik ben net terug van de WW, en jawel, twee kilo minder op de officiële weegschaal. Toch was ik deze keer wél een beetje teleurgesteld, want nu had ik wel degelijk lichtere kleren aan. 2,2 kilo in totaal dus, na twee weken. Goh, zo slecht is dat nu ook weer niet.

En die bijeenkomsten, wel, ik geef het niet graag toe, maar ik heb daar wel degelijk wat aan. Dat had ik nooit gedacht. De vorige keer deed ik WW op mijn eentje, en dat lukte ook, maar toen had ik een doel om na te streven, zijnde een slanke trouwdag. Nu zou ik ook nooit gegaan zijn, ware het niet dat ik dat abonnement gewonnen had. Maar intussen zijn er al mensen die ik herken, en met wie ik de vorige keren gesproken heb. Er is zelfs een vroegere dorpsgenote van me, die ik 20 jaar niet gezien heb, maar die eigenlijk wel een hele toffe madam is. Soit, we vragen naar elkaars gewicht, en het doet ongelofelijk veel deugd om dan die twee kilo’s minder te kunnen vermelden. Bij het aanmelden stond er trouwens een madamke voor me, en ik stond jaloers te kijken naar haar lijntje. Toen ik haar dat zei, schoot ze in de lach, maar ze glunderde. Blijkbaar was zij 18 kilo afgevallen, en intussen gouden lid (dat ben je als je je streefgewicht bereikt hebt en minstens 6 weken probleemloos gehouden hebt). Ze had zelfs foto’s mee van vroeger, en man, dat steekt de ogen uit!

Dus ja, die ‘sessies’ werken motiverend, of je het nu wil of niet. In het begin vond ik de coach ook wat overdreven enthousiast, en stond ik bijzonder sceptisch tegenover haar, maar ook dat is intussen weg. Haar voor-na foto’s zijn veelzeggend, en ze meent het echt wel. En ja, ze doet dat goed.

Oh, enne… Intussen zie ik ’s morgens op mijn weegschaal al netjes twee cijfers in plaats van drie pronken, en zit ik er al bijna een kilo onder.

We gaan ervoor!