Vandaag, donderdag dus, stonden er hier heel plots twee mannen voor mijn deur. ’t Is te zeggen, ik was net Wolf naar school gaan brengen en was even blijven hangen wegens de komst van Sinterklaas en zo, en toen ik terugkwam stonden er al ladders in mijn achtertuintje, en waren ze materiaal aan het uitladen: na anderhalf jaar eindelijk werden de goten vervangen!
Vooral de goot boven mijn bureau/veranda was er slecht aan toe: ze liep totaal niet meer door, waardoor ze continu overliep en al het houtwerk verrot was. Aan de zijkant was ze zelfs gescheurd, wist de dakwerker me te vertellen.
Ik zat in mijn bureau en keek ernaar. Ik moest daarnet zelf lachen met mijn commentaar, niet te hard op letten dus.
Aangezien ze over de veranda heen moesten werken, werden twee immens lange ladders aangesleept, heel schuin gezet, en brachten ze op die manier het materiaal naar boven. Het glazen dak werd afgeschermd met een aantal OSBplaten (bijna had ik USB geschreven). Ze klauterden (al is ‘lopen’ meer op zijn plaats: ze blijven rechtop alsof ze op een trap stappen) ook met een zware plank met ijzers naarboven.
Dat werd blijkbaar een loopvlak, ofte een rietdekkersstelling.
In ieder geval is het bijzonder griezelig om onder te zitten, en ik ben dan maar alle mogelijke andere dingen gaan doen, die NIET in mijn bureau moesten gebeuren.