Jawel, ook ik was erbij op de picknick van Brussels Girl Geek Dinner in Antwerpen. Clo had de meest stralende dag uitgekozen: om zeven uur ’s avonds was het nog negenentwintig graden, en geen spoor van dauw op het gras.
Ik kwam toe in het park aan de Karel Oomsstraat (lang leve These Days en het ter beschikking stellen van hun gebouwen en toiletten) om daar een prachtig tafereel te vinden: zo’n 60 girl geeks op stoeltjes of dekentjes allerhande, tussen de tafeltjes van These Days. Overal stond massa’s eten, want iedereen bracht zijn eigen picknick mee, en dus automatisch wat teveel. Ik heb van de groententaart van Sas gegeten, en het heerlijke slaatje van Monica, en ben nauwelijks aan mijn eigen sandwiches toegekomen. Dat hoefde eigenlijk ook niet, want er werden twee gigantische taarten binnengebracht, cadeautje van Microsoft, voor de tiende verjaardag van MSN. Jawel, dat is dus gevierd geworden :-p
Intussen had iedereen al een cocktail binnen van Grand Marnier: de enige twee mannen op het hele gebeuren stonden achter een standje cocktails te schudden, de Grand ‘O. Lekker, maar straf!
Nog wat later verlootte Clo vijf handtassen van Kipling, waarvoor grote dank. Ik was niet bij de winnaars, maar dat maakte eigenlijk niks uit.
Daarna ging ik met Clo de goodiebags vullen, en intussen werden er ijsjes van Ijsboerke aangesleept, en waren er ook smoothies van Chiquita. Ik weet niet hoe Clo het doet, maar ze heeft altijd de beste sponsors en het leukste materiaal.
Uiteindelijk heb ik een schitterende avond gehad: gekletst met oude bekenden, gekletst met vage bekenden die ik nu wat beter ken (zwaai @ Karolien) en gekletst met onbekenden, die dat nu niet meer zijn uiteraard. Tegen half tien begon het te schemeren, rond half elf probeerde ik wanhopig de kinderzetels van de achterbank los te krijgen om mijn passagiers mee te kunnen nemen, en tegen half twaalf was ik thuis.
Oh, leuk detail waardoor ik me plots weer een bakvis voelde: toen we terugreden op de E17, werden we voorbijgestoken door een auto met twee jonge gasten, ik schat hen niet ouder dan twintig. Ze keken, hielden in, en bleven naast ons rijden, terwijl ze ons toelachten. Ik heb wat haasje-over met hen gespeeld (zonder evenwel overdreven snel te rijden) maar blijkbaar waren ze niet eens geïnteresseerd in de twee jongedames (vooraan de twintig) in mijn auto, het was hen om mij te doen. Ik heb hartelijk gelachen, en voelde me bijzonder geflatteerd. Ik kon hun ma wel zijn :-p
Enfin, ik was alvast in een opperbeste stemming toen ik thuis kwam. Bedankt, Clo!