In tegenstelling tot wat Bart ook moge beweren, ik vind het NIET leuk om ’s morgens wakker gemaakt te worden door twee bijzonder vrolijke jongens, die me komen kriebelen en daarna mijn deken afpakken. Dan moet ik om dat deken vechten, en word ik zo helemaal wakker en al. En kan ik mijn droom niet afmaken. En krijg ik koud. En moet ik zo helemaal opstaan.
Blah.
Als je ze met hetzelfde deken versmacht, kan je nog wel even blijven liggen.
Geloof me, je zal het nog missen.
Dus ik wens je van harte toe dat je er nog héél lang van mag genieten en dat ze niet al te snel groot worden.
Je moet zwichten voor het grotere goed. Het plezier dat ik en Wolf daaraan hadden, was oneindig veel groter dan het niet-leuk-vinden van jou.
En zo is het evenwicht in het universum weer hersteld.