Vanuit mijn keukenraam zag ik hoe mijn twee kleine jongens huppelend aan de hand van papa naar de auto liepen, luid kwetterend en lachend. En even later reden ze samen weg in de zon.
Een auto met drie jongens, mijn dierbaarste bezit.
Ik denk dat ik stond te glimlachen, daar in de keuken, in mijn slaapkleed, in de zon.
soms overvalt het ons opeens hé, dat geluksgevoel? Koesteren!!
Och och, een auto is te vervangen hoor.