Toezicht

Ik zal het hier niet vaak over het werk hebben, maar dit moet me toch even van het hart.
Ik ben dus tweeënhalve week geleden geopereerd aan mijn voet. Daarom moet ik drie weken op krukken lopen, en nog eens drie weken met een loopplaaster. Alleen zijn interimarissen voor Latijn en Grieks bijzonder moeilijk te vinden. Ik had er gelukkig eentje voor twee weken, en nu is het meisje in kwestie bezig met het zwangerschapsverlof van mijn collega.

Het was dus ofwel lessen verliezen en mijn leerlingen in de studie zetten, of zelf weer les komen geven. Omdat ik de nogal koppige soort ben, en mijn voet toch geen pijn deed, vond ik dat ik gerust kon gaan werken. Mijn lokaal is toch op het gelijkvloers, en bijzonder centraal. Sommige collega’s verklaarden me trouwens gek dat ik kwam werken en niet rustig in mijn zetel bleef zitten. Maar zo zijn we dan wel :-p

Gisteren had ik wel even op het secretariaat vermeld dat mijn toezichten (op dinsdag- en vrijdagmiddag buiten patrouilleren van 12.55u tot 13.15u) uiteraard niet gingen lukken, en dat ze dan maar de vervangers moesten inschakelen.

Deze morgen werd ik in het passeren even binnengeroepen in datzelfde secretariaat, met de mededeling: “De collega’s vinden dat gij uw toezicht maar moet omwisselen met een zittend toezicht, dus zoek het maar ne keer uit wat ge kunt doen.” En dat was dat.

Kan je geloven dat ik op het punt gestaan heb om te zeggen: “Weet ge wat? Ik denk dat mijn voet toch nog pijn doet, en dat ik mijn maand ziekteverlof maar opneem. Stuur mijn leerlingen maar naar de studie, los het op, trek uw plan, of fret ze voor mijn part op. Ik ga thuis op mijn gemak in mijn zetelke in de zon gaan zitten. Tot over een maand!”

Alleen denk ik op dat moment weer aan mijn leerlingen, die al vanalles hadden voorbereid aan toneeltjes en onderzoekscompetenties, en aan het probleem dat ik mezelf bezorg als ik achteraf een maand leerstof moet inhalen. Ik ben dus gebleven.

Het enige zittende toezicht is trouwens dat in de internetklas over de middag, en gelukkig heb ik lieve begrijpende collega’s die met mij wilden wisselen. Want, wat ze nu ook doen (ik heb even mijn gal gespuwd bij de directie deze avond): ik doe dat toezicht. Al val ik erbij dood.