Vandaag ben ik nog snel, voor de voetoperatie die me een behoorlijk aantal weken huisarrest bezorgt, naar de Ikea gegaan. Voor Wolf is dat een echt uitje: hij mag dan een uur in de kinderopvang spelen, met klimtoestanden en ballenbad en zo, en daarna eten we in het restaurant. De lange rij wachtenden schrikte hem niet eens af, hij had het ervoor over om een dikke twintig minuten aan te schuiven. Het bizarre is dat hij vooral gretig is naar het ijsje als dessert, maar het niet eens volledig opeet: het is hem te veel.
Zelf heb ik nauwelijks meer gekocht dan ik in gedachten had, en daar zal de zere voet en rug wel voor iets tussengezeten hebben. De buit: een nieuw donsdeken voor mezelf, een nieuw hoofdkussen (dat wel iets steviger zou moeten zijn dan het vorige), drie lampjes om op de kleerkast te monteren zodat ik tussen al het zwart tenminste zie wat ik neem, en twee kleine tapijtjes voor de hond.
Niet slecht, qua zelfbeheersing, zou ik zo zeggen :-p
Nu nog de hond zijn voeten leren vegen.
ik vond de “firm” kussens bij Ikea nog veeel te slap na een tijd. Lang heb ik het er niet mee uitgehouden. Geef mij maar een goed ergonomisch slaapkussen van Sleepy!
Zozo, dan heeft Wolf bij mijn mama gespeeld!
De kinderopvang is daar toch zo goed!
😀