Rust

Kijk, ik zie mijn jongens doodgraag, maar ik geniet ervan als ze het huis uit zijn!

Ik weet wel, ik heb elke week de woensdagvoormiddag voor mezelf, maar dan heb ik ze wel al aangekleed, ontbijt gegeven, en heeft Bart ze naar school gebracht. En dan moet ik schoolwerk doen en administratie en andere vervelende toestanden.

Momenteel zitten ze elk bij een van de grootouderparen, en dat betekent dat ik deze morgen bijzonder lang heb geslapen, en daarna in alle rust in een muisstil huis ben opgestaan. Heerlijk gewoon. Ook de gedachte alleen al dat ik ze straks niet moet halen, naar wilde en onzinnige verhalen moet luisteren, met ze moet spelen, potloden opruimen, tuutjes zoeken, luiers verversen, neusjes afvegen, tussenkomen bij ruzie (jawel, Kobe is amper 17 maanden maar kan al behoorlijk ruzie maken met zijn broer), boterhammetjes moet smeren, omgestote bekers melk moet opvegen, pyama’s aandoen, tanden poetsen… geeft me een gevoel van rust. Let wel, als hij thuis is, doet Bart daar de helft van, maar dan nog.

Gewoon even twee daagjes zonder kinderen, dat kan deugd doen. Ook al ga ik nu twee rommelkamers opruimen, kleertjes sorteren, plafondlampen ophangen en wat dies meer zij.

Ik denk dat ze dit vakantie noemen. En ben ik nu een slechte moeder? Nee hoor, gewoon een realistische 🙂