New York, dag acht (en einde)

Ik zit hier ondertussen weer prinsheerlijk (en zo suf als wat, damn die jetlag!) op mijn eigen computertje te typen, terwijl Wolf achter me op zijn eigen PC een spelletje aan het spelen is, en Kobe hier ook ergens rondkruipt.

We zijn dus terug, helaas. Maar eigenlijk mag ik dat niet zeggen: ik ben maar wat blij dat ik de kinderen terug bij me heb, dat ik weer in mijn eigen bedje kan slapen, een bruine boterham met jonge kaas of speculoospasta kan eten…

Maar je had nog het verslag van de laatste dag tegoed, nee?

Die morgen was het de bedoeling om ten laatste om acht uur op te staan, de valiezen te maken, ze te deponeren beneden bij de conciërge, en opnieuw de stad in te trekken. Helaas… Ik denk dat de val toch zwaarder was dan gedacht (of het kan ook de zon zijn, die ongenadig brandde de dag voordien, ondanks alle voorspelde stortvloeden) want ik voelde me ronduit slecht. Alles draaide om me heen en ik was duizelig, alsof ik een mega kater had of zoiets. Noodgedwongen ben ik telkens weer op bed moeten gaan liggen, en dan voelde ik me meteen beter. Bart heeft dan maar meteen wat doorgeslapen, en bleek een bijzonder pijnlijke arm te hebben. Pas vandaag is gebleken hoe dat komt: zijn ganse elleboog is blauw aan de binnenkant, het ziet er echt pijnlijk uit.

Enfin, al bij al was het half twaalf vooraleer ik me goed genoeg voelde om niet alle vijf minuten te moeten gaan liggen, alles in de valiezen zat (dank zij de verse lading boeken en de paar nieuwe kleren en schoenen was het nogal pas- en maatwerk) en wij dus eindelijk iets konden gaan doen. Zijnde: verse pleisters halen :-p In dat vochtige weer wilden de schrammen maar niet dicht gaan, zodat ik ze beter wat afdekte tegen het stof en het zweet.

Aansluitend iets gegeten in een diner, steak voor Bart, lamskoteletten voor mezelf. Het is echt grappig hoelang een bestelling eigenlijk duurt in een diner: ik bestelde dus de lambchops. Charbroiled or baked? Medium, rare or welldone? (tot zover redelijk normale vragen). Fries or cooked potatoes or baked potatoes, or rice or pasta? What kind of vegetables? With or without cream? Sauce? Which one? Salad of soup for starters? Clam-chowder or tomatosoup?
En dan hebben we het nog niet over het drinken gehad :-p

Het eten deed me duidelijk goed, ik voelde me meteen een pak beter. Zo goed zelfs, dat ik toch nog een deeltje van het voorziene programma wilde afwerken: het Guggenheim-museum. Ik had er, eerlijk gezegd, meer van verwacht. Ja, er is een mooie permanente collectie, maar die is niet bijzonder uitgebreid, om het nog liefjes te zeggen. Nu ja, op zich misschien wel best imposant, maar na het MoMa valt zowat alles tegen, denk ik :-p
Er was wel een intrigerende overzichtstentoonstelling van het werk van Louise Bourgeois, ondertussen in de negentig en nog steeds productief. Het meeste van haar werk spreekt me niet bijzonder aan, maar haar spinnen vind ik prachtig!

Ik ben op zoek naar een miniatuurversie ervan, tussen haakjes. De versie die er stond was manshoog, maar er bestaan veel grotere exemplaren van.

Zonder ons te haasten stonden we op een uurtje terug buiten. Zowel in de Met als in het MoMa kan je gerust een ganse dag doorbrengen, en dan heb je zeker nog niet de helft gezien. Trouwens, nog een goeie raad: vraag in één van bovenstaande musea eens naar de City Pass? Pas in het Guggenheim zijn we het bestaan ervan te weten gekomen: het is een pas die je voor 74 dollar toegang verschaft in zowel de Met, het Moma, het Guggenheim, de Empire State Building, het Museum of Natural Science, en een ticket verschaft voor de ferry naar Ellis/Liberty Island. FIjn hoor! Dat staat in de andere musea niet aangekondigd, en zou ons een hoop geld bespaard hebben, zelfs zonder een aantal van de dingen ervan te doen! Grmbl!

Enfin, we hebben dan een taxi naar het hotel terug genomen, ik heb wat touristil geslikt, nog een laatste frappucino gedronken in de Starbucks, en de taxi in naar Newark Airport, in New Jersey. Dat laatste betekent dat we de Hudson over/onder moesten, en dat zullen we geweten hebben! Waar de rit op zaterdagmiddag amper 20 minuten duurde, hebben we er nu bijna een uur over gedaan. Lang leve de pilletjes tegen de reisziekte!
Het inchecken in de luchthaven verliep vlot, maar er bleek een probleem te zijn met het schoonmaken van ons vliegtuig, zodat het al bijna drie kwartier na vertrekuur was vooraleer iedereen aan boord was. Daarna bleef het toestel nog een hele tijd roerloos staan: ook met de bagage was er intussen een probleem. Een uur na vertrekuur begonnen we eindelijk te taxiën, maar toen stonden we alweer in de file (heel letterlijk te nemen): we waren nummer 16 op de vertreklijst.
Al bij al hebben ze van de verloren tijd nog wel wat kunnen inhalen, zodat we om negen uur geland zijn in Brussel. Man, dat slapen op dat vliegtuig is toch dat niet, en dan dat tijdsverschil… We hebben nogal hardhandig het verschijnsel ‘jet lag’ leren kennen ondertussen, Bart ligt op het eigenste moment al een dik uur te slapen :-p

Gelukkig werden we op het vliegveld opgepikt door Barts broer en onze lieve Wolf, die daar was blijven logeren. Man, ik was blij mijn grote jongen terug te zien!
Een heerlijk ontbijt buiten op het terras, een saaie rit naar huis terug (probeer dan maar eens wakker te blijven) en een verkwikkende douche later, zijn we naar mijn ouders gereden om Kobe op te halen en er eerst nog te blijven eten. Kobe was bijzonder blij me te zien, en was eventjes niet meer van me weg te slaan. Lieve lieve kleine man!

Ondertussen liggen er al drie ladingen was netjes terug in de kast, hangt er eentje buiten en zit er eentje nog in de machine, en vallen we stilaan terug in ons oude ritme. Alleen dat slapen, dat zal nog even wennen worden. Ons eigen vertrouwde bed doet er in elk geval al veel goeds aan 🙂