Daarnet drie minuten gezien van een documentaire over de toestand van de vrouw in Afghanistan, en kijk, ik mag daar dus écht niet naar kijken!
Als ik hoor: “Schoonmoeders en echtgenoten bepalen de regels, en als zij zeggen dat een hoogzwangere vrouw niet naar het ziekenhuis mag, dan gaat zij niet. Elk half uur sterft hier een vrouw in het kraambed, en de kindersterfte is er immens hoog” , dan gaat mijn bloed koken, en dan doe ik er best aan om weg te zappen of iets anders te doen, of ik moet vannacht niet meer slapen.
Grr!
Dat gevoel heb ik ook telkens … wraakroepend vind ik zoiets. Het brengt iets in mij naar boven, waar ik weken ‘mottig’ van ben.