Bart heeft me daarstraks gebeld, zo rond twintig over zeven.
Ik was, op totaal onverwacht verzoek, met Wolf naar mijn ma gereden, zodat hij daar kon spelen met zijn neefje Alexander. Allebei waren ze wildenthousiast, en ik vond het ook best leuk. Aangezien ik erover had getwitterd, had ook Bart dat gelezen. Toch handig, zo’n Twitter :-p
Hij wilde weten hoe we het stelden (ikke met een verstuikte voet, Kobe met een bijna-longontsteking), en vroeg heel liefjes of ik het niet erg zou vinden dat hij met een paar mensen op restaurant zou gaan, aangezien hij die dag nog niet gegeten had. Uiteraard vond ik dat niet erg. Meer nog, ik ben zelfs blij 🙂 Het is al lang dat ik vind dat Bart iets van een hobby zou moeten hebben, iets dat vooral niet Netlash-gerelateerd is, en waardoor hij zou kunnen ontspannen en zich amuseren. Alleen… hij is eigenlijk in niet veel anders geïnteresseerd dan alles wat met het web te maken heeft, de achterliggende mechanismen, how to beat the system en dergelijke. Tsja, dat komt ervan als je van je hobby je beroep maakt natuurlijk.
In elk geval zit ik nu alleen thuis, liggen de kinderen netjes te slapen, en vind ik dat eigenlijk wel wijs. En ik hoop vooral dat het hem smaakt 🙂