Coeur d’Artichaut

Vooravonden van vrije dagen, zeker wanneer de kroost bij oma zit, moeten gevierd worden, en waar kan dat beter dan op restaurant?

Bart en ik gingen dus woensdagavond eten in Coeur D’Artichaut, een stijlvol restaurant in Onderbergen, tegenover het Pand. Ik kende de keuken al van diverse cateringgelegenheden, maar was nog nooit in het restaurant zelf geweest. De sfeer zat meteen juist, vond ik: crèmekleurige muren, zwartgeschilderde deuren en houtwerk, moderne stoelen in dezelfde kleuren, en gesteven witte tafellakens. Het licht was gedimd, hier en daar stonden kaarsen, en op elke tafel stond een enkele lage rode margriet in een klein vaasje. Op de vensterbanken kon je dan weer hoge vazen met helderrode amarylissen bewonderen, een frisse rode noot dus in een verder sober interieur.

Toen we in de namiddag belden om te reserveren, wist men ons te vertellen dat het druk ging worden, en jawel, het restaurant zat vol. Nochtans werden we bij het binnenkomen dadelijk naar een tafeltje gebracht, en kwam men vrijwel meteen de kaart brengen. Hoewel er een aantrekkelijk maandmenu te verkrijgen was voor 49 euro per persoon, kozen we voor een diner à la carte: duurder, maar dan wel met precies díe gerechten waar we zin in hadden.

We begonnen met een aperitiefje: een Gentse Roomer voor mij (5 euro), een Bloody Mary voor Bart (7,5 euro). Dadelijk kwam daar ook een amuse-gueule bij: een klein kommetje ‘frisse kruidensoep’, en een dobbelsteentje ’tortilla van boschampignons’. Iets later werd een mandje dik gesneden bruin brood op tafel gezet, met een schaaltje boter.

Vrij snel, zeker voor zo’n drukke avond, volgde het voorgerecht. We hadden beiden geopteerd voor de ‘Gebakken ganzenlever met appel, gekarameliseerd witloof en balsamico’ (16 euro) en die kwam gewoon perfect op het bord: drie mooie strookjes lever, geflankeerd door een torentje witloof, gemengd met appeltjes, en vrij stevig gepeperd, zoals het hoort.

Voor het hoofdgerecht kwamen wel twee verschillende schotels op tafel: aan de overkant was dat de “Gebraden hertenfilet, boschampignons en een peertje in de rode wijn, met aardappelkroketjes en chocoladesaus” (24 euro), zelf verkoos ik de “Hazenrug met gebakken pompoenstaafjes, puree met savooi en spekblokjes, pepersausje” (24 euro). Toen het meisje met de borden aan kwam zetten, vermeldde ze er expliciet bij: “Let op, want de borden zijn zeer heet!” Aan Barts zijde was dat inderdaad zo, maar toen ik een spruitje opprikte, bleek dat koud te zijn, net zoals de hazenrug en de rest van het bord. Retour naar de keuken dus, waardoor ik even later het bord gloeiend heet terugkreeg, met excuses van de chef en een iets teveel uitgebakken hazenrug. Schoonheidsfoutje door de drukte, wellicht. Jammer, want het gerecht was heerlijk, alleen bleek de savooi gekrompen te zijn tot spruitjes. De pompoenstaafjes zijn trouwens een idee om te onthouden wegens zeer geslaagd. Bart was iets minder mild in zijn beoordeling: het hert was lekker, maar ook niet meer dan dat. Hij vond het al bij al weinig verrassend.

Bij het eten had Bart een half litertje Château Haut Breton (Margaux 2003) gevraagd (26 euro), die overigens wel de noemer ‘excellent’ kreeg. Mijn literfles Vittel werd gebracht voor 6 euro.

Als dessert kon ik niet weerstaan aan een crème brûlée (7,5 euro) en wilde Bart het laatste restje wijn tot zijn recht laten komen met een gemengd kaasbordje (8,5 euro). De crème was trouwens succulent: een smeuige pudding, met een perfect gebrande, krokante laag caramel.

Om af te sluiten bestelde Bart nog een espresso (2,5 euro) en ikzelf een caffè latte (3,25 euro), vergezeld door een enkel huisgemaakt koekje.

Het resultaat was een aangename avond met een heerlijk diner in een gezellig kader. Niet goedkoop, maar wel de juiste prijs voor het gebodene, zijnde 146,25 euro voor ons beiden. Coeur d’Artichaut is met andere woorden zeker een aanrader, en moest het niet zijn dat we gans culinair Gent willen afschuimen, we gingen er zeker terug.
Coeur d’Artichaut
Onderbergen 6
9000 Gent
www.artichaut.be