Kijk, het zal wel weer aan mij liggen, maar er zijn zo van die woorden waar ik mij onnoemelijk kan aan ergeren, wegens diverse redenen: te betuttelend, te vrijblijvend, teveel buzz, gewoon ronduit lelijk, of vaak het buikgevoel. Ik ga proberen er een aantal op te noemen, maar doorgaans ban ik die zoveel mogelijk uit mijn hoofd. Ik zal deze wel regelmatig updaten. Wie er nog heeft: zet ze er met plezier bij, kunnen we een lijstje opstellen!
– kostenplaatje: kan het niet gewoon ‘kostprijs’ zijn? Wat heeft dat plaatje ermee te maken?
– spijsverteringsprobleempjes: dat woord zet zich meteen op mijn darmen!
– evident: Martens springt dadelijk voor de geest. Waarom niet ‘vanzelfsprekend’?
– een sympathieke spring-in-’t-veld: wel, blijf daar dan!
– we zullen dat even kortsluiten (ipv afspreken): als iemand me ooit dat voorstel doet, krijgt die een gemene opmerking over elektrocutie of zo. Grr! Aangebracht door Stijn, btw.
Dat moeten we even kortsluiten (ipv bespreken, afspreken).
Oh, schitterend! Gelukkig hoor ik die niet te vaak, of ik zou er grijs haar van krijgen!
Of eum “à la limite” kan je beter op termijn zeggen 😉
Darmtransit.
Moeten