Het valt me regelmatig op hoe attentvol en opmerkzaam Wolf eigenlijk wel is voor een nog-maar-net-driejarige: dit weekend ging en moest en zou hij in de supermarkt een doos zakdoekjes meenemen voor zijn juf. Die van haar in de klas waren namelijk op, zei hij. Deze morgen ging hij dan ook fier als een gieter zijn doos zakdoekjes afgeven aan haar, en ja hoor, de zakdoeken in de klas waren effectief op, ze had noodgedwongen een keukenrol klaargezet.
Wel, dan voelt een mens zich trots, weet je.